ถึง เพื่อนรัก....จากแดนไกลของฉัน น

ถึง เพื่อนรัก....จากแดนไกลของฉัน


นานแล้วสินะ ที่ฉันไม่มีโอกาสได้นั่งเขียนจดหมายแบบนี้ ความจริง ฉันว่าจะเขียนนานแล้ว แต่ว่าช่วงนี้งานยุ่งน่ะ หาเวลาว่างให้ตัวเองไม่ค่อยได้เลย ขนาดตอนเขียนจดหมายฉบับนี้ ฉันต้องปลีกเวลามาเลย ตอนนี้ฉันเดินทางตามความฝันของตัวเองมาได้ครึ่งทางแล้วนะ รู้ไหม ว่าเธอก็เป็นกำลังใจสำคัญที่ทำให้ฉันมีวันนี้ได้ จะว่าไป มันก็คิดถึงเมื่อก่อนเหมือนกันนะ ถึงแม้ว่าวันนี้ มันอาจไม่เหมือนเดิม แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง ยังคงสวยงาม ในความทรงจำเสมอ




เพื่อนรักจากแดนไกลของฉัน นานแล้วสินะ ที่เราไม่ได้มีเวลานั่งคุยกันนานๆเหมือนเมื่อก่อน เธอยังจำได้มั๊ย ตอนสมัยเรียนมหาลัยเราเคยต่อสู้กับอุปสรรคอะไรตั้งมากมาย เคยยิ้ม หัวเราะ ร้องไห้ อดหลับอดนอน มาด้วยกัน จะว่าไป ตอนแรก ฉันก็หมั่นไส้เธออยู่หลายๆเรื่องเหมือนกัน คนอะไรไม่รู้ ไม่ค่อยรับฟังคนอื่นเลย แต่อยู่ไปอยู่มา เรากลายมาเป็นเพื่อนสนิทกันซะงั้น แต่ก็อย่างว่าล่ะ เค้าว่ากันว่า ช่วงเวลาที่ดีๆ มักผ่านไปเร็วเสมอ เพื่อนจากแดนไกลของฉัน เธอรู้ไหม วันที่เธอตัดสินใจไปเรียนต่อที่อื่น ฉันร้องไห้ไป3วัน 3คืน ตัดพ้ออย่างน้อยใจว่าทำไมต้องทิ้งกันด้วย ไม่มีเธอ....ฉันจะอยู่อย่างไง แต่สุดท้าย น้ำตาก็ไม่อาจขัดขวางอนาคตได้ ฉันควรจะยินดีและยอมรับในสิ่งที่เลือก ฉันสัญญากับตัวเอง ว่าฉันจะเข้มแข็งและไม่อ่อนแอ ให้เธอได้ภูมิใจ และจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเพื่อนจอมขี้แยคนนี้ไง




เพื่อนรักจากแดนไกลของฉัน 3 ปีแล้วสินะที่เราไม่ได้เจอกัน นับจากวันที่เราจากกัน วันเวลาผ่านไป มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้นในชีวิตเราทั้งคู่ ฉันยังคิดถึงเธอเสมอ ถึงแม้ว่างานฉันจะยุ่ง หรือมีอะไรที่ต้องจัดการให้เรียบร้อย ด้วยภาระหน้าที่ความรับผิดชอบ ทำให้เราไม่ได้ติดต่อกันอยู่ช่วงหนึ่ง แต่มันก็ไม่อาจทำให้มิตรภาพดีๆของเราหายไปได้




เพื่อนรักจากแดนไกลของฉัน ในวันที่เธอกลับมา ฉันเหมือนมีชีวิตใหม่อีกครั้ง ตอนนั้นฉันเรียนจบแล้วนะ แล้วเธอก็ชอบแซวฉันว่า ยายแก่บ้างล่ะ ป้าบ้างล่ะ แต่ทุกครั้งมันแฝงไปด้วยเสียงหัวเราะเสมอ แปลกดีนะ นี่ฉันมีเพื่อน ที่ต้องเรียนจบทีหลังหรอนี่... รู้ไหม หลังจากที่ฉันหางานมาตั้งนาน ตอนนี้ ฉันทำได้แล้วนะ ฉันผ่านการสอบคัดเลือกและเป็นนักวิชาการของมหาวิทยาลัยที่ดังที่สุดแห่งหนึ่งในภาคเหนือ เธอแสดงความยินดีให้ฉันมากมาย และฉันสัญญาว่าหากเจอกัน จะเลี้ยงอาหารมื้อเที่ยงเป็นหารขอบคุณ




เพื่อนรักจากแดนไกลของฉัน 3 ปีที่เราไม่เจอกัน ช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน ในวันนี้ ที่เธอมายืนอยู่ตรงหน้าฉัน ทั้งๆที่ไม่หน้าเชื่อว่าจะเป็นไปได้ เราสองคนยิ้มให้กันด้วยความปิติยินดี ความรู้สึกทั้งหมดที่อยู่ในใจฉันมันยากที่จะอธิบายเป็นคำพูดออกมา นานแล้วสินะ ที่เราได้นั่งคุยกันแบบนี้ ฉันเลี้ยงมื้อเที่ยงตามสัญญา มันเป็นความตื้นตันที่ได้มาเจอกันอีกครั้ง ถึงแม้ว่าเป็นช่วงเวลาเพียงสั้นๆ แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ดี ที่ฉันจะเก็บไว้ตลอดไป




เพื่อนรักจากแดนไกลของฉัน....ในวันนี้ เธอมีคนรักที่ต้องดูแลขอให้เธอรักคนรักให้ดีๆ ฉันเข้าใจนิสัยผู้หญิงอยู่หรอก ที่จะไม่ชอบให้คนรักของตัวเองให้คุยกับคนอื่น คนรักของเธอเธอคิดถูกแล้วล่ะ ยิ่งคนรักของเธอรักเธอมากเพียงใด เค้าก็ยิ่งไม่ชอบใจ เวลาที่เธอมีคนอื่น เพื่อนรักจากแดนไกลของฉัน อย่าให้ฉันเป็นตัวทำร้ายความรู้สึกของคนรักของเธอเลย ฉันจะรู้สึกผิดมาก หากทำให้เธอและเค้ามีปัญหากัน เพราะฉันเคยเจ็บจากการที่ถูกแย่งคนรักไปแล้ว ฉันเข้าใจว่ามันเจ็บปวดเพียงใด ขอให้เธอรักคนรักของเธอให้มากๆ อย่าทำให้เค้ารู้สึกไม่ดีเลยนะ ฉันจะสบายใจได้อย่างไร เธอก็คงไม่สบายใจนักหรอก




เพื่อนรักจากแดนไกลของฉัน สุดท้ายนี้ ฉันอยากจะบอกเธอว่า ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง มิตรภาพดีๆที่มีให้ มันจะงดงามในความทรงจำเสมอ ฉันจะไม่ลืมเธอ ไม่ลืมช่วงเวลาดีๆต่างๆของเรา จากนี้ไป เราคงต้องห่างกันบ้างและอยากให้รู้ไว้ หากเธอท้อแท้ ไม่มีกำลังใจ ฉันจะอยู่ข้างๆเธอ เป็นเพื่อนที่คอยให้กำลังใจเธอเสมอ .... “เหมือนเดิม ” ถึงฉันจะเป็นเพียงดอกหญ้าต้นเล็กๆ แต่ดอกหญ้าต้นนี้จะยืนแข็งแกร่งต้านแรงลมและฝนให้ได้ ฉันสัญญาว่าจะดูแลตัวเอง ฉันจะคิดถึงเธอตลอดไป ฉันสัญญานะ..........