วันหนึ่ง กระจงกำลังดื่มน้ำที่แม่น้ำ

วันหนึ่ง กระจงกำลังดื่มน้ำที่แม่น้ำ ทันใดนั้นก็มีเสือโผล่มาหมายจะจับกระจงกิน เจ้ากระจงก็พยายามวิ่งหนี แต่เสือก็วิ่งเร็วกว่า และต้อนกระจงจนมุมในที่สุด กระจงพยายาม คิดที่จะหนีจากเสือ ขณะที่พยายามคิดหาทางรอดนั้น เจ้ากระจงก็พูดเยินยอสรรเสริญความเก่งกาจของเสือไปเรื่อยๆ เสือฟังจนเริ่มเคลิ้ม และลืมที่จะจับกระจงกิน แล้วเจ้ากระจงก็พูดกับเสือว่า "อำนาจศักดาและวามอดทนของท่าช่างยิ่งใหญ่นัก แต่พระราชาแห่งข้ายังยิ่งใหญ่กว่าท่านนัก ท่านไม่มีวันเทียบเคียงพระราชาของข้าได้เลย" พอได้ยินอย่างนั้น เจ้าเสือก็เกิดอาการโกรธที่โดนดูถูก ขอท้าตีกับพระราชาที่กระจงพูดถึงทันที เจ้ากระจงรับปากจะพาไปพบพระราชาแล้วนำเจ้าเสือไปที่แม่น้ำ และชี้ให้เสือดูที่เงาที่แม่น้่ำนั้น "ท่านดูนั้นสิ นั่นแหละพระราชาของข้า" เสือด้วยความโมโห เห็นเงาตัวเองในแม่น้ำก็คิดว่าเป็นเสือตัวอื่น และกระโจนลงไปหาเงาทันที หมายจะเอาชนะพระราชาที่ยิ่งใหญ่ของกระจงให้ได้ กระจงได้ทีรับหนีไปทันที เสือต่อสู้กับเงาตัวเองอยู่พักใหญ่ ก็นึกขึ้นได้ว่านั่นเป็นเงาสะท้อนของตัวเอง เสือยิ่งโกรธแค้นที่โดนกระจงหลอก และหมายใจจะหาทางแก้แค้นกระจงให้ได้